Dutch Denim Quilt

Tweedehands een nieuwe kans !

Het was een uitdaging om oude jeans, die nog goede resten bevatten, te gebruiken om er een quilt van te maken..

Ik probeerde mij voor te stellen hoe het zou zijn in de 18^e en 19^e eeuw eeuw en wat je met de weinige middelen die je bezat kon maken. Hoe zouden de pioniersvrouwen die naar Amerika vertrokken hun huis omtoveren tot een warm en leefbare situatie zonder alle overdadige welvaartswinkels die wij allemaal gewend zijn. Zij moesten het doen met de schaarse resten zoals  broeken, meel en graanzakken,oud linnengoed en/of kledingresten van wol katoen en linnen. Ik denk dat er toen ook creatieve vrouwen waren die op hetzelfde idee kwamen om van afgedankte werkbroeken bruikbare en warmtegevende dekens te maken die tevens een sierfunctie hadden. Zij deden dit zelfs zonder naaimachine in het begin.

Het was voor mij een uitdaging en een zware klus , zelfs op de naaimachine en dit is het resultaat.

Vintage a new opportunity!
It was a challenge to use old jeans, still remaining some nice pieces of fabric, for making a quilt.I tried to imagine what it would be like in the 18th century and 19th century and what could be made with the little resources available.How could the pioneer women who left for America, transform their home into a warm and liveable situation without all the excessive wealth stores that we all are used to now.They had to do with the few discarded remains such as trousers, flour- and grainsacks, old bed and table linen and remains of clothing made of cotton wool or linen. I think there were also creative women who got the same idea to use discarded work outfits into nice blankets warm you and also had a decorative function. They did all this without a sewing machine (in the beginning).

For me  it was a challenge and a difficult job, even with theuse of a sewing machine and this is the result.

Ik heb er een blog-spel van gemaakt met de naam  “ZOEK JE BROEK “ omdat hij gemaakt is van broeken van mijn man, neef. nicht, zwager en vrienden.

Aan de kleur is de snelheid van afdanken te herkennen 

I created a blog-game called "FIND YOUR TROUSERS" because it is made of trousers from my husband, nephew, niece, brother and friends.The color indicates the speed of discarding.

The first Dreamquilt!

Jopie’s Dromenquilt no 1

Dit is de eerste van een hopelijk lange reeks van quilts die we gaan maken voor de stichting Jopie’s dromenquilts. Zij geven quilts aan zieke of getraumatiseerde kinderen tot 18 jaar. Je weet niet wie de quilt krijgt maar wij krijgen wel een berichtje met voornaam en leeftijd van de ontvanger als deze is weggegeven.


Jopie's dreamquilt nr. 1


This is the first of hopefully many quilts we'll make for the foundation Jopie's dromenquilts. They give quilts to ill or traumatized children aged under 18. You don't know who will get your quilt but the maker receives an email with the firstname and age of the child when the quilt actually is given.

Ons handelsmerk is wel dat er een kussen bij komt waar de quilt in past. Wel zo leuk om te geven! Deze Quilt is gemaakt door Gerda.

Our trademark is to make a pillowcase in wich the quilt fits. Is much nicer to give away! This quilt is made by Gerda 

Virus alert!

Het kransvirus heeft toegeslagen...........(Pas op, het is besmettelijk)

Deze lapjeskransen zijn gemaakt om weg te geven i.p.v. bloemen en kerstkaart om in de lange wintertijd met plezier naar te kijken als het buiten te guur is. Windlicht of glas met kaars erin, en het licht is daar! Het zijn vier soorten geworden de lente-, zomer-,herfst- en kerstkrans.

 

 

The wreath-virus has struck ...........( Beware, it is contagious)


These rag-wreaths are made to give away instead of flowers and Christmas cards. To look at during the long winter with joy, when it's cold outside. A windglass with candle in it, and the light is there! They are four types an spring, summer, autumn and a Christmas wreath.

Quilt nr. 1...................

Na twee traditionele quilttops, wist ik, Gerda, het zeker. Ik wilde creatiever aan de slag en dit is het resustaat. Mijn eerste quilt die af is en uitgekozen werd om te hangen op de jaarlijkse tentoonstelling van het Quiltersgilde in Alkmaar van 25- t/m 30 september 2009. N.a.v. het thema  “flora en fauna van strand en zee” is deze wandquilt gemaakt.


Deze  1e creatieve samenwerking van moeder en dochter is door de slechtziendheid van mij ontstaan en zo ontstond onverwacht een harmonieuze combinatie van bezig zijn met kunst, handwerk en naaitechniek met een filosofische achtergrond.

De samenstelling van de tekening en het handborduurwerk is door Mariëlle gedaan, het machinale naai- en quiltwerk is door Gerda gedaan.

De betekenis van de naam van de quilt

1. De paradijsvogel staat aan de poort van Atlantis, symbool voor het paradijs verzonken in de zee.
2. Quilten is voor ons de manier om via de innerlijke ziel flora en fauna van de zee op een andere manier laten zien.

After two traditional quilt tops, I knew, Gerda, for sure. I wanted to get creative and this is the resustaat. My first quilt finished and was chosen to hang at the annual exhibition of the Quilters in Alkmaar in 1925 - until September 30, 2009. Reflecting the theme of "flora and fauna from the beach", this wall quilt.

This first creative collaboration of mother and daughter caused by the impairment of me was so unexpected and a harmonious combination of being involved with art, craft and sewing technique with a philosophical background.

The meaning of the name of the quilt:

1. The bird of paradise at the gateway to Atlantis, a symbol of paradise lost in the sea.
2. Quilting is our way to show through the inner soul the flora and fauna of the sea in a different way.

Poort van Atlantis
Gateway to Atlantis

Het was verbazingwekkend om te constateren dat wij een ideale mix zijn geworden.  Voor ons is de betekenis belangrijk  omdat wij op deze manier door willen blijven gaan en ook patronen willen gaan ontwerpen en uitgeven.

It was amazing to see that we have become an ideal mix. For us the  meaning is important because we want to keep going in this direction and want to start designing and publishing patterns.

Special shoppingbag

De tas is gemaakt als cadeautje voor Petra ,de vriendin van Mariëlle, omdat ze stapel is op haar twee hondjes. Mariëlle heeft de hondjes getekend en met de punchnaald geborduurd en Gerda heeft hem “snel” gemaakt.

Jackle

Missy

The bag is made for Petra, DD's friend, cause she love her dogs. Mariëlle draw the dogs and embroidered then with a punchneedle. Gerda made "quickly"the bag.

A good heart!

Hartjeskrans of slinger
Dit is een 1^e proef.Ik vindt hem aardig gelukt. 

Zo heb je diverse mogelijkheden met één project(je).

Heart wreath or garland.

This is a first test. I find it pretty well.

So you have several options with a (small) project.

The beginning ...............

Sinds 2002 ben ik, Gerda, slechtziend geworden d.w.z. ik zie nog maar 15% . Met één oog veraf redelijk, en dichtbij: met bril en vergrootglas, met het andere oog alleen nog maar wazig,schots en scheef en zijn er problemen met inschatten van diepte. Na enkele operaties is dit het eindresultaat.Geen werk, niet meer zelf autorijden en veel vrije tijd.


De tuin is opnieuw aangelegd, ons huis bijna klaar en voor huisvrouw ben ik niet in de wieg gelegd. Samen met mij echtvriend Joop en onze dochter Mariëlle hebben we aanpassingen gevonden voor de naaimachine om weer te doen wat ik goed kon en dus nog steeds kan. Ik ben niet meer zo'n turbonaaister als vroeger maar toch dit is mijn eerste resultaat. Een co-productie met DD (dear daughter) die het ontwerpen en borduurwerk voor haar rekening nam.

Since 2002 I, Gerda, lost my vision. I only see 15%. With one eye I see vagely in the distance and more clearly at 8" (with aid of a magnifier and glasses). The other eye only sees things blur and crooked. After several surgeries this is the result. No job, unable to drive a car and lots of time.

The reconstruction of the garden and our house is nearly finished and I'm not cut out for housewife. Together with my soulmate Joop and our daughter Mariëlle we found some adjustments for the sewingmachine to get back to doing what I did well and so still can. I'm not the turbo-seamstress as beforebut this is my first result. It's a co-productiun with DD (dear daughter) whose tribute to the project was design and embroidery.